Kaplica Matki Boskiej Częstochowskiej, znana również jako kaplica cudownego obrazu, znajduje się na Jasnej Górze w Częstochowie i jest najważniejszym sanktuarium maryjnym w Polsce, pod opieką ojców paulinów. Powstała w latach 1367–1372 dzięki książęciu Władysławowi Opolczykowi, który sprowadził paulinów do Polski. Kamienna świątynia, będąca pierwotnie prostą budowlą, powstała w latach 1384–1391. Obecna architektura kaplicy to wynik rozbudowy, która miała miejsce od XVII wieku, skoncentrowana wokół kluczowych elementów, takich jak prezbiterium, kaplica Matki Bożej oraz przybudówka. Kaplica ma około 56 m długości i 16 m szerokości, z najstarszą częścią, czyli prezbiterium, pokrytą malowidłami pochodzącymi z XV i XVI wieku. Centralnym punktem jest srebrny ołtarz, ufundowany w 1650 roku, w którym znajduje się cudowny obraz Matki Bożej Częstochowskiej. Uroczystość poświęcenia ołtarza zgromadziła około 40 tysięcy wiernych. Kaplica była świadkiem wielu historycznych wydarzeń, w tym obrony przed Szwedami w 1655 roku. Jest także miejscem licznych wotów, w tym pas sutanny Jana Pawła II, złożonego jako wotum wdzięczności za ocalenie po zamachu na jego życie w 1981 roku. Przybudówka, stworzona w latach 1929–1933, stanowi nowoczesny dodatek do historycznej struktury, z zachowanymi detalami, takimi jak rokokowe stalle. Kaplica pełni funkcje skoncentrowane na kultowej praktyce, objawiając głębokie ścisłość z historią Polski, a także z religijną i społeczną historią narodu. W krypcie kaplicy spoczywają ważne postacie, w tym o. Augustyn Kordecki, obrońca twierdzy częstochowskiej. Kaplica i jej otoczenie są bogate w architektoniczne detale, jak ozdobne portale oraz sztukaterie, co czyni ją nie tylko miejscem pielgrzymkowym, ale również cennym zabytkiem architektury. Dodatkowo, na jej murach znajduje się wiele tablic upamiętniających obrońców niepodległości Polski, co podkreśla jej rolę jako miejsca pamięci narodowej.