Kalwaria Pszowska

Kalwaria Pszowska, zarejestrowany zabytek w Pszowie, w województwie śląskim, ma bogatą historię sięgającą lat 1848–1883, kiedy to próby budowy obiektu sakralnego prowadził proboszcz, ksiądz Paweł Skwara. Realizacja pomysłów na budowę kompleksu kaplic rozpoczęła się na początku XX wieku dzięki księdzu Brunonowi Laskowi, który w 1907 roku zainicjował projekt. Początkowo postawiono dębowe słupy z obrazami Drogi Krzyżowej, a w 1911 roku ukończono trzy kaplice oraz kościół, zaprojektowane przez Walentego Maciejka. I wojna światowa przerwała prace budowlane, a część wyposażenia uległa zniszczeniu. Dalszą budowę dokończył ksiądz Mikołaj Knosala w latach 20. XX wieku. Każda kaplica posiada unikalny wystrój, w tym rzeźby stacji Drogi Krzyżowej wykonane przez firmę Panka oraz projekt wnętrza autorstwa Ludwika Konarzewskiego. Po uroczystym poświęceniu kalwarii 1 września 1929 roku, miejsce to stało się ważnym punktem pielgrzymkowym. Po II wojnie światowej opiekę nad kalwarią przejął ksiądz Wojciech Urban, który przyczynił się do jej rozwoju, zachęcając do przyjeżdżania pielgrzymów, w tym ks. Franciszka Blachnickiego. W latach 80. XX wieku, gdy ruch pielgrzymkowy nabrał tempa, dokonano przebudowy świątyni i postawiono dzwonnicę oraz kaplicę Matki Bożej Szensztackiej. W 1987 roku, na skutek dalszego rozwoju miejscowości, erygowano przy kalwarii parafię, co świadczy o jej znaczeniu zarówno religijnym, jak i kulturalnym. Kalwaria Pszowska pozostaje ważnym miejscem zarówno dla lokalnej społeczności, jak i pielgrzymów, stanowiąc przykład architektoniczny oraz świadectwo rozwoju życia duchowego regionu.