Zamek w Raciborzu

Zamek w Raciborzu, położony na naturalnej wyspie w obrębie Górnej Odry, ma bogatą historię sięgającą co najmniej IX wieku, co potwierdzają badania archeologiczne. Wzmianki o grodzisku datowanej na 845 rok w Geografie Bawarskim oraz informacje zawarte w Kronice Galla Anonima z 1108 roku wskazują na jego strategiczne znaczenie jako warowni w obronie granic polsko-czeskich. W XII wieku, w czasach Bolesława Krzywoustego, gród zyskał na znaczeniu, a w 1172 roku Mieszko Laskonogi uczynił z niego stolicę swojego księstwa. Zamek był wielokrotnie przebudowywany, zwłaszcza w stylu gotyckim i renesansowym, a architektura łącząca różnorodne style, z dominującymi elementami gotyckimi, odzwierciedla jego historyczne znaczenie. W XIII wieku powstała kaplica zamkowa, uznawana za perłę gotyku śląskiego. Zamek był nie tylko siedzibą książęcą, ale również miejscem wydawania dokumentów i prowadzenia mennicy. W XVI wieku, po śmierci księcia opawskiego, przeszedł w ręce Habsburgów, a potem różnych rodów szlacheckich. Ciekawostką są legendy dotyczące zamku, w tym opowieści o tajemniczym tunelu prowadzącym do klasztoru Dominikanek, oraz o wodzu mongolskim, którego pokonanie miało uratować gród przed najazdem. W XX wieku zamek przetrwał II wojnę światową, a po wojnie stał się własnością Skarbu Państwa. Obecnie jest w procesie rewitalizacji, z organizowanymi wydarzeniami kulturalnymi, takimi jak koncerty i rycerskie turnieje, a także prowadzonymi pracami remontowymi, mającymi na celu zachowanie historycznego dziedzictwa.