Kopalnia Ignacy w Rybniku, znana również jako Hoym, powstała w 1792 roku z inicjatywy Karla Georga von Hoyma i była zarządzana przez pruskie władze. Początkowo podlegała Urzędowi Hutniczemu w Rybniku, a od 1810 roku państwowym władzom górniczym. W historii kopalni miały miejsce liczne przejęcia, m.in. przez książęcia Hugona zu Hohenlohe-Oehringen w 1890 roku oraz przez „Czernickie Towarzystwo Węglowe” w 1914 roku. W latach 1940-1945 kopalnia należała do koncernu Hermann Göring, a od 1945 roku do „Rybnickiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego”. W 1968 roku została włączona do kopalni Rydułtowy. Kopalnia nosiła różne nazwy w zależności od okresu, w tym „Hoym”, „Hoym-Laura” oraz „Ignacy”. Obecnie to zabytkowa kopalnia węgla kamiennego, otwarta do zwiedzania od 1999 roku. Główne atrakcje to dwie maszyny parowe, z których jedna pochodzi z 1900 roku, a druga z 1920 roku, a także wystawa poświęcona górnictwu. W 2004 roku Kopalnia Ignacy uzyskała tytuł najlepszego produktu turystycznego w województwie śląskim. W 2006 roku znalazła się na trasie Szlaku Zabytków Techniki, a jej wieża ciśnień, licząca 46 metrów, obecnie pełni funkcję punktu widokowego. Zespół zabudowy kopalni wpisany jest do rejestru zabytków pod numerem A/165/05. Kopalnia Ignacy stanowi ważny element dziedzictwa kulturowego regionu, łącząc historię, architekturę przemysłową oraz aspekty kulturalne związane z górnictwem.