Szombierki, obecnie dzielnica Bytomia, posiadają bogaty zestaw zabytków i znaczącą historię. Wśród architektonicznych skarbów wyróżnia się neogotycka Kaplica św. Józefa z 1863 roku i neoromański Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa z 1904 roku. Warto także zauważyć budynek ratusza z 1913 roku oraz Elektrociepłownię Szombierki, która rozpoczęła działalność w 1920 roku. W regionie znajduje się wieża wyciągowa szybu „Krystyna”, będąca symbolem Szombierek, wpisana do rejestru zabytków. Wzgórze św. Małgorzaty jest miejscem archeologicznym, a Park krajobrazowy Fazaniec, założony w XIX wieku, oferuje ciekawe tereny rekreacyjne. Historia Szombierek sięga drugiej połowy XIII wieku, kiedy to powstały rycerskie osady w celu ochrony Bytomia przed najazdami tatarskimi. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1369 roku, wsią dotykającą wojen husyckich i zmian społeczno-religijnych, pozostawała wierna katolicyzmowi. W XVIII wieku Szombierki stały się miejscem dla kilku właścicieli ziemskich, a XVIII i XIX wiek przyniosły rozwój przemysłowy, szczególnie z uruchomieniem kopalni „Król Dawid”. Przełomowym momentem w dziejach Szombierek był zakup przez Karola Godullę, który przyczynił się do ich rozwoju, budując pałac i rozwijając infrastrukturę. W XIX wieku mieszkańcy zaczęli pracować w przemyśle, co przekształciło osadę rolniczą w miejscowość przemysłową. Po I wojnie światowej Szombierki zyskały elektrociepłownię i nowe osiedla. W 1945 roku znacząco zmieniła się demografia, a po 1951 roku Szombierki stały się częścią Bytomia, intensyfikując rozwój urbanistyczny oraz górnictwo. Kryzys gospodarczy lat 30. XX wieku, a później zmiany po 1989 roku, wpłynęły na struktury industrialne, prowadząc do likwidacji kopalni „Szombierki” w 1997 roku. W ostatnich latach zainwestowano w nowe osiedla i obiekty handlowe, a tereny po kopalni planowane są do przekształcenia w osiedle mieszkaniowe oraz pole golfowe. Szombierki to miejsce bogate w historię i kulturę, której ślady są obecne w architekturze i pamięci lokalnej społeczności.