Stalowy dom

Stalowy dom, znany również jako „żelazny dom”, to eksperymentalny budynek z 1927 roku, położony w Zabrzu przy ulicy Friedhofstrasse (obecnie Cmentarna). Został wzniesiony w zaledwie 26 dni z prefabrykowanych stalowych płyt wyprodukowanych w hucie Donnersmarcka. Jego styl architektoniczny zbliżony jest do modernizmu, a bryła budynku przypomina inne obiekty zlokalizowane przy ul. Krakusa. Elewacja Stalowego domu składa się ze stalowej konstrukcji, gdzie płyty zostały połączone nitami, natomiast wnętrze ścian wykonano z cegły, a fundamenty są murowane. Dach ma konstrukcję drewnianą nakrytą czterospadowym dachem z trójkątnymi świetlikami, co dodaje budynkowi charakterystycznego wyglądu. W latach 1928-1929 powstały cztery podobne konstrukcje w pobliżu przy ul. Szafarczyka w Rokitnicy, co może świadczyć o popularności tej nowatorskiej technologii budowlanej w tym okresie. Stalowy dom odzwierciedla nowoczesne podejście do architektury i inżynierii w okresie międzywojennym, gdy postęp technologiczny w budownictwie umożliwiał wprowadzenie niestandardowych rozwiązań. Ciekawostką jest szybka metoda realizacji jego budowy, co było dużym osiągnięciem jak na ówczesne czasy. Budynek ten jest przykładem eksperymentalnych rozwiązań architektonicznych, które wpisują się w ówczesny kontekst kulturowy i społeczy, gdzie nowoczesność łączyła się z funkcjonalnością.