Schronisko PTTK Szyndzielnia, zlokalizowane w Beskidzie Śląskim na wysokości 1001 m n.p.m., jest pierwszym murowanym schroniskiem w tym paśmie górskim, oddanym do użytku w 1897 roku. Budowę zainicjowała bielska sekcja niemieckiego Beskidenvereinu po pożarze schroniska „Klementynówka”. Zrealizowane według projektu Wilhelma Schlesingera przez Karola Korna, charakteryzuje się mieszanym budownictwem murowano-drewnianym i typową dla alpejskich schronisk wieżyczką z dzwonem oraz zapalonym światłem nocą. Od początku istnienia schronisko cieszyło się dużą popularnością, a w 1900 roku odwiedziło je 5381 osób. Po II wojnie światowej obiekt został przejęty przez Polskie Towarzystwo Tatrzańskie i odnowiony. W 1954-1957 przeprowadzono jego rozbudowę, ale w 1985 roku miał miejsce pożar, po którym dach został odbudowany z blachy. Obiekt oferuje 49 miejsc noclegowych w pokojach różnej wielkości i dysponuje stałą dyżurką GOPR. Dodatkowo w okolicy schroniska znajduje się alpinarium założone przez Eduarda Schnacka. Schronisko przeszło przez wiele historycznych zmian, w tym okres II wojny światowej, kiedy pełniło różne paramilitarne funkcje, oraz po wojnie, kiedy zyskało nową polską kierowniczkę, Annę Maciejną. Budynek, który był świadkiem wielu wydarzeń historycznych, pozostaje ważnym punktem na mapie turystycznej regionu, łączącym tradycję, historię oraz architekturę górską.