Schronisko PTTK Klimczok

Schronisko PTTK Klimczok, położone w Beskidzie Śląskim na wysokości 1052 m n.p.m., między szczytem Magury a przełęczą Siodło, nosi nazwę od pobliskiego szczytu Klimczoka. Historia schroniska zaczyna się w 1841 roku, kiedy to na Klimczoku znajdowała się niewielka gajówka. W 1869 roku zbudowano pierwszą drewnianą chatkę, Klementinenhütte, z inicjatywy nadleśniczego Friedericha Suttera, która służyła głównie myśliwym. Schronisko przeszło kilka pożarów, co spowodowało w 1914 roku budowę nowego, murowanego obiektu, który przetrwał do dziś. Od początku XX wieku schronisko było miejscem odwiedzin dla turystów, chociaż jego losy były skomplikowane, w szczególności podczas II wojny światowej, kiedy zarządzał nim Emil Girsig, znany ze swojego antypolskiego stanowiska. Po wojnie schronisko przejęło Polskie Towarzystwo Tatrzańskie, a od 1950 roku Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. Obiekt przeszedł szereg remontów i modernizacji, a w 1997 roku na jego terenie powstał mały basen kąpielowy. Schronisko dysponuje 50 miejscami noclegowymi oraz bogatą ofertą rekreacyjną, w tym bufetem, pełnym wyżywieniem oraz ścianką wspinaczkową. W bliskiej okolicy znajdują się liczne szlaki turystyczne, m.in. prowadzące do Schroniska PTTK na Błatniej i Chaty Wuja Toma, co czyni je atrakcyjnym miejscem dla miłośników górskich wędrówek. Schronisko jest zatem nie tylko ważnym punktem historycznym, ale także współczesnym centrum turystycznym, które łączy tradycję z nowoczesnością.