Dzwonnica Gwarków

Dzwonnica Gwarków w Tarnowskich Górach to współczesna replika XIX-wiecznej drewnianej dzwonnicy kopalnianej, wpisana do rejestru zabytków województwa śląskiego, z domniemanym pochodzeniem z XVI wieku. Pierwotnie znajdowała się przy hałdzie popłuczkowej Królewskiej Kopalni „Fryderyk” w Bobrownikach. Po likwidacji kopalni, dzwonnica została przeniesiona na teren kopalni dolomitu „Blachówka”, gdzie stała przy nasypie kolei wąskotorowej do 1955 roku. Po kradzieży oryginalnego dzwonu w czasie II wojny światowej, mieszkańcy Górnik postanowili zawiesić nowy, staliwny dzwon. W 1954 roku rozpoczęto inwentaryzację obiektu, a w 1955 roku dzwonnicę przeniesiono do Tarnowskich Gór, gdzie została uroczyście odsłonięta. Oryginalna konstrukcja uległa znacznej degradacji, dlatego w latach 80. XX wieku wykonano jej wierną replikę, natomiast jedynymi zachowanymi elementami stały się staliwny dzwon i jego zawieszenie. W 2020 roku zainstalowano kolejny dzwon, odlany z brązu, co było efektem działań Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Tarnogórskiej. Architektonicznie, dzwonnica ma konstrukcję słupową, z drewnianym, gontowym dachem i stoi na kamiennej podmurówce. Kulturalnie znaczącym elementem są tablice pamiątkowe związane z działalnością NSZZ „Solidarność”, które upamiętniają wydarzenia historyczne, takie jak stan wojenny i pierwsze strajki na Górnym Śląsku, łącząc w ten sposób przeszłość z bieżącą refleksją o wolności i oporze społecznym. Ciekawostką jest, że obok dzwonnicy rośnie „Dąb Wolności”, pobłogosławiony przez papieża Franciszka, symbolizujący wolność i pamięć o historii regionu. Dzwonnica, jako element dziedzictwa kulturowego, przyciąga turystów oraz stanowi ważną część lokalnej społeczności, przypominając o górniczej tradycji Tarnowskich Gór.