Jaskinia Malinowska

Jaskinia Malinowska, położona w Beskidzie Śląskim pod szczytem Malinowa, to obiekt o bogatej historii, znany od XV wieku. W dawnych przekazach wspomniana była jako miejsce schronienia dla husytów, ewangelików oraz zbójników. Wiele legend sugeruje, że jaskinia była znacznie większa, sięgając aż do Żywca, a jedno z wejść miało się znajdować nad potokiem Malinka. Jaskinia została odkryta w literaturze w 1850 roku przez Ludwika Zejsznera, a kolejni badacze, jak Bogumił Hoff oraz Wilhelm Friedberg, przyczynili się do opracowania jej szczegółowych opisów oraz rysunków. Kazimierz Kowalski w 1954 roku przedstawił pełny inwentarz jaskini, który obejmował 132 m korytarzy, co znacząco wzbogaciło wiedzę na jej temat. Jaskinia Malinowska to obiekt typu osuwiskowego, utworzony z zlepieńców i piaskowców, z otworem wejściowym stanowiącym dużą szczelinę o głębokości około 10 m, dziś dostępną dzięki nowym metalowym drabinom oraz uchwytom. Jej wnętrze to dwa ciągi korytarzy, z których największą częścią jest Galeria. Jaskinia jest wilgotna, szczególnie po opadach, gdzie występuje deszcz podziemny, a temperatura utrzymuje się na poziomie około +6 °C. Po 2019 roku jaskinia została udostępniona do zwiedzania dla szerokiego grona turystów, co może znacząco wpłynąć na jej popularyzację oraz przyszłe badania. Dojście do jaskini możliwe jest szlakami turystycznymi z Przełęczy Salmopolskiej i Szczyrku, co czyni ją atrakcyjnym celem dla miłośników przyrody i historii.