Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą to obszar o wyjątkowych walorach przyrodniczych, kulturowych i historycznych, położony w województwie śląskim. Utworzony w grudniu 1998 roku, zajmuje powierzchnię 51 134 ha, z czego 60% to tereny leśne. Park charakteryzuje się bogactwem florystycznym, w tym występowaniem gatunków chronionych, takich jak Sphagnum girgensohnii i różanecznik katawbijski. Na terenie parku znajduje się 54 pomniki przyrody, w dużej mierze złożone z pojedynczych drzew oraz 112 obiektów zabytkowych, w tym kościołów, zespołów pałacowych oraz cmentarzy. Wśród historycznych układów przestrzennych wyróżniają się kościoły, takie jak NMP Królowej Różańca Świętego w Boronowie oraz św. Wawrzyńca w Kochanowicach. Park jest miejscem licznych pozostałości po folwarkach, cmentarzach oraz fortifikacjach z okresu II wojny światowej, co podkreśla jego znaczenie historyczne. Również turystyka ma tu swoje miejsce, z wieloma szlakami i ścieżkami dydaktycznymi, które prowadzą przez urokliwe krajobrazy, w tym szlaki pomników przyrody oraz rezerwatów. Obszar ten jest ważnym centrum ochrony przyrody, w tym w zakresie ochrony kompleksów leśnych, łąk śródleśnych oraz zachowania unikalnych ekosystemów. Istnieją całkowite i częściowe ochrona dla gatunków roślin, co podkreśla różnorodność biologiczną parku. Występuje tu wiele gatunków ssaków, ptaków oraz ryb, co czyni park atrakcyjnym miejscem do obserwacji przyrody. Historia parku sięga prób wytyczenia jego granic z lat 80. XX wieku, co pokazuje długotrwałe starania na rzecz ochrony tego terenu. Z ekologicznego punktu widzenia, Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą tworzy korytarze ekologiczne łączące go z sąsiednimi kompleksami leśnymi, co sprzyja migracji zwierząt i utrzymaniu różnorodności biologicznej. Dodatkowym atutem parku są jego użytki ekologiczne, takie jak „Bagno w Jeziorze” czy „Jeziorko”, które przyczyniają się do ochrony nie tylko roślin, ale i siedlisk wielu faun.