Babia Góra / Babia hora

Babia Góra, znana jako Królowa Beskidów, to najwyższy szczyt Beskidów Zachodnich, mający 1724 m n.p.m. Masyw ten jest rezultat wypiętrzenia gór w trzeciorzędzie, zbudowany głównie z fliszu piaskowcowo-łupkowego. Jego północne stoki charakteryzują się dużym nachyleniem, a w partiach szczytowych występują ogromne rumowiska skalne. Na terenie Babiej Góry zarejestrowano ponad 20 jaskiń oraz wiele jezior osuwiskowych, spełniających rolę naturalnych zbiorników wodnych. Współczesna flora i fauna tego regionu są znacznie zróżnicowane, z wieloma gatunkami roślin objętymi ochroną, w tym endemicznymi. Babia Góra jest znana z nieprzewidywalnych warunków pogodowych, co stwarza ryzyko dla turystów. W XVIII wieku została nazwana Królową Beskidów, a w XIX wieku przez wójtów nazywana była Matką Niepogód z powodu zmiennej aury. Miejsce to ma bogate tradycje kulturowe związane z folklorem mieszkańców, co znajduje odzwierciedlenie w organizowanych wydarzeniach kulturalnych. Z historii wiadomo, że szlak znany jako Polska Droga łączył Polskę z Węgrami i był wykorzystywany od średniowiecza. Masyw był miejscem wypasu owiec, na początku XX wieku stał się również celem turystycznym. Początki turystyki na Babiej Górze sięgają XIX wieku, kiedy to wyznaczono pierwsze szlaki. Od 1954 roku Babia Góra jest częścią Babiogórskiego Parku Narodowego, który został wpisany na listę UNESCO jako rezerwat biosfery. Ciekawostką jest, że miejsce to odwiedzane jest przez narciarzy, a pierwsze udokumentowane wejście narciarskie miało miejsce w 1906 roku. Schroniska, takie jak Markowe Szczawiny, przyciągają turystów, oferując noclegi oraz bazy wypadowe do wędrówek po okolicy. W masywie Babiej Góry nie tylko przyroda jest niezwykle fascynująca, ale również tradycje i legendy, które otaczają to górskie miejsce, co czyni je jednym z najcenniejszych skarbów w Polsce.