Skały Mirowskie

Skały Mirowskie to malownicza grupa skał położona w województwie śląskim, w powiecie myszkowskim, rozciągająca się od Zamku w Mirowie do Bobolic. Stanowią część Grzędy Mirowsko-Bobolickiej, znanej także jako Pasmo Mirowskie, i są popularnym celem wśród turystów oraz wspinaczy. Długość skał wynosi ponad 1 km, a ich obecność jest zazwyczaj związana z turystycznym Szlakiem Orlich Gniazd, gdzie można podziwiać szeroką panoramę widokową. Skały zbudowane są z twardych wapieni skalistych, które porasta kserotermiczna roślinność, co czyni te okolice atrakcyjnymi zarówno dla turystów, jak i dla środowiska naturalnego. Wspinacze skalni podzielili skały na różne grupy, a każda z nich ma swoje unikalne nazwy, takie jak Grupa Trzech Sióstr czy Grupa Turni Kukuczki. Wysokość skał waha się od 5 do 30 m, a na ich powierzchni znajduje się około 150 dróg wspinaczkowych o różnym stopniu trudności, co przyciąga wspinaczy z całej Polski. Ciekawym elementem są również schroniska skalne oraz jaskinie, w tym Jaskinia Sucha, a także przestronna jaskinia Stajnia, gdzie archeolodzy odkryli fragmenty szczątków neandertalczyka, co podkreśla znaczenie regionu nie tylko z perspektywy rekreacyjnej, ale także historycznej. Wspinaczka na Skałach Mirowskich rozpoczęła się w przeszłości, jednak dopiero w latach 90. XX wieku nastąpił jej gwałtowny rozwój, co można przypisać do zorganizowanych zawodów w 1989 roku. Mimo ich popularności, badania wykazały negatywny wpływ turystyki wspinaczkowej na roślinność naskalną, co zwraca uwagę na potrzebę zwiększenia kontroli nad tą formą aktywności, aby zminimalizować degradację środowiska naturalnego.