Zespół pałacowo-parkowy w Krowiarkach

Pałac w Krowiarkach, zbudowany w 1826 roku przez Ernesta Joachima Strachwitza, jest przykładem architektury łączącej style neorenesansowy, neobarokowy oraz secesyjny. Budowla ma bogato zdobioną fasadę, mansardowy dach z pseudorenesansowymi wieżyczkami oraz różnorodne detale, takie jak potrójne okna w wieżach i sztukatorskie dekoracje we wnętrzach. Pałac składa się z nowszej, dwupiętrowej, ceglanej części w stylu secesyjnym i starszej piętrowej, otynkowanej na czerwono. W jego wnętrzach znajdują się takie pomieszczenia jak sala balowa, jadalna oraz mauretańska, z bogatymi dekoracjami w stylu barokowym i rokokowym. Mauzoleum Donnersmarcków, znajdujące się w parku, zostało wzniesione w stylu neoklasycznym wokół 1870 roku i jest miejscem spoczynku wielu członków rodziny Henckel von Donnersmarck. Park otaczający pałac, zajmujący 17,5 hektara, był pierwotnie urządzony w stylu angielskim i przekształcono go w XIX wieku, a w parku znajdują się różnorodne gatunki drzew. Historia pałacu sięga XVI wieku, kiedy to dobra były w rękach rodziny Trachów, a przez wieki zmieniały właścicieli, w tym von Beessów i von Gaschinów. Od 1947 roku pałac pełnił różne funkcje instytucjonalne, w tym dom dziecka i szpital, a od lat 90. XX wieku popadał w ruinę. W 2007 roku pałac został sprzedany z zamiarem jego renowacji, jednak wciąż wymaga znacznych prac konserwatorskich. Zespół pałacowo-parkowy w Krowiarkach stanowi ważny obiekt historyczny, będący świadectwem różnorodnych stylów architektonicznych, kulturalnego dziedzictwa oraz historii Górnego Śląska.