Ulica Krzyżowa w Katowicach

Ulica Krzyżowa w Katowicach, biegnąca przez dzielnice Dąb i Wełnowiec-Józefowiec, stanowi ważny element urbanistyczny i historyczny tego obszaru. Posiada klasyfikację jako droga powiatowa nr 6462S z jezdnią o nawierzchni bitumicznej, długości 303 m i szerokości 6,1 m. Zabudowa ulicy składa się głównie z historyzujących, czterokondygnacyjnych familoków z przełomu XIX i XX wieku, co podkreśla jej architektoniczną wartość. Wzdłuż ulicy biegnie niebieski szlak turystyczny – Katowicki Szlak Spacerowy, łączący park Śląski z Hamerlą. Historia ulicy sięga przełomu XVIII i XIX wieku, kiedy to Dąb zaczął się rozwijać w kierunku Wełnowca. Ulica Krzyżowa została poddana regulacji na początku XX wieku w związku z rozwojem kopalni „Waterloo”. W 1924 roku, po włączeniu Dębu do Katowic, ulicy nadano obecną nazwę. W okresie II wojny światowej nosiła ona nazwę Kreuzstrasse, jednak po wojnie przywrócono nazwę Krzyżowa. Na terenie ulicy działały różne instytucje kulturowe, w tym Górniczy Dom Kultury, który został przekształcony w Filia „Dąb” Miejskiego Domu Kultury „Koszutka” w 2014 roku. Ważnym punktem kulturalnym jest Siedziba Filia nr 17 Miejskiej Biblioteki Publicznej oraz Szkoła Podstawowa nr 19 im. Wojciecha Korfantego. Ulica Krzyżowa jest również miejscem pamięci, z tablicą upamiętniającą ks. Józefa Kanię, zamordowanego w KL Auschwitz. W okolicy Krzyżowej można znaleźć kilka zabytkowych obiektów, takich jak Krzyż Boża Męka z 1922 roku oraz różne kamienice i domy z końca XIX wieku. Ulica nie tylko pełni funkcję komunikacyjną, ale również stanowi ważne miejsce dla kultury i historii Dębu oraz Wełnowca, umożliwiając mieszkańcom dostęp do instytucji publicznych i obiektów historycznych. Ulica Krzyżowa jest więc przykładem harmonijnego połączenia architektury, historii i życia społecznego, które zdefiniowały tę część Katowic.