Willa Caro, zlokalizowana w centrum Gliwic przy ulicy Dolnych Wałów, jest przykładem dobrze zachowanej rezydencji mieszkalnej bogatych górnośląskich przemysłowców, zbudowanej w latach 1882–1885 na zlecenie Oscara Caro. Przemysłowiec ten, osiadły w Gliwicach od około 1882 roku, zyskał uznanie jako wnuk handlarza materiałami żelaznymi. Willa charakteryzuje się eklektycznym stylem, który łączy w sobie cechy dziewiętnastowiecznej włoskiej renesansowej architektury willowej. Jej architektura, ze zharmonizowaną sylwetką i bogato zdobionymi wnętrzami, została zrekonstruowana po gruntownym remoncie w latach 1991–2000, zachowując łatwo rozpoznawalne detale, takie jak stropy, boazerie, oraz parkiety. W otoczeniu willi znajduje się pięknie zaaranżowany ogród, otoczony nowym kamienno-metalowym ogrodzeniem, a przed budynkiem stoi rzeźba lwa czuwającego, stanowiąca interesujący zabytek. Kulturalnie, Willa Caro pełni funkcję głównej siedziby Muzeum w Gliwicach, oferując stałą wystawę ilustrującą dziewiętnastowieczne wnętrza mieszkań przemysłowców oraz etnograficzną ekspozycję kultury ludowej regionu. Od 1934 roku obiekt służył jako siedziba Oberschlesische Museum, co dodatkowo podkreśla jego znaczenie w kontekście ochrony i prezentacji regionalnego dziedzictwa kulturowego. Ciekawostką jest, że willa była w posiadaniu Oscara Caro aż do 1909 roku, kiedy to przeniósł się do pałacu Paulinum w Jeleniej Górze, jednak był jej właścicielem jeszcze do 1916 roku. Budynek przeszedł różne zmiany właścicielskie, a w 1924 roku odnaleziono w nim siedzibę spółki przemysłowo-budowlanej, co związane było z gruntowną przebudową, która przekształciła go w budynek z dodatkowym piętrem. Po II wojnie światowej, w 1945 roku, willa została wcielona w struktury Muzeum w Gliwicach, co przyczyniło się do jej dalszego uratowania i zachowania dla przyszłych pokoleń. Willa Caro nie tylko ilustruje rozwój architektury w regionie, ale także świadczy o bogatej historii Gliwic i ich mieszkańców.