Pałac w Strzybniku

Pałac w Strzybniku, zbudowany w połowie XIX wieku dzięki Jadwidze Zofii von Drechsler, jest przykładem neoklasycystycznej architektury. W swoim testamencie z 1792 roku, Drechsler przeznaczyła fundusze na jego budowę. W 1919 roku pałac przeszedł renowację oraz przebudowę, a jego dziewięcioosiowa frontowa elewacja z charakterystyczną attyką wspartą na czterech kolumnach stanowi istotny element architektoniczny. Wokół pałacu mieściły się budynki folwarczne, takie jak kuźnia, stajnie, gorzelnia i młyn. Pożądana architektura, w połączeniu z otaczającym go parkiem krajobrazowym, świadczy o kulturalnym znaczeniu tego miejsca. Pałac przez wiele lat należał do rodziny von Bischofschausen, której ostatni przedstawiciele opuścili go w 1944 roku. Po II wojnie światowej pałac przeszedł na własność Skarbu Państwa i był zarządzany przez Państwowe Gospodarstwo Rolne. Obecnie z pałacu pozostały jedynie ruiny, świadczące o jego niegdysiejszym splendorze. Otaczający park, w którym można spotkać unikatowe okazy takich drzew jak buk czerwonolistny, kasztan jadalny i platan klonolistny, dodaje miejsca wyjątkowego znaczenia, zarówno przyrodniczego, jak i historycznego. Pałac w Strzybniku jest wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego, co podkreśla jego kulturowe dziedzictwo oraz konieczność ochrony tej wartościowej części polskiej historii.