Pałac Oskara Schöna w Sosnowcu

Pałac Oskara Schöna w Sosnowcu, wzniesiony w latach 1900-1903 w eklektycznym stylu, stanowi efekt zamówienia Oskara Schöna, którego rodzina nabyła teren nad rzeką Czarną Przemszą w 1885 roku. Budowla łączy cechy neogotyku z elementami neorenesansowymi, neobarokowymi i secesyjnymi, a jej charakterystyczną cechą jest neogotycka wieża. Wnętrza pałacu zdobią bogate elementy dekoracyjne, w tym dwukondygnacyjna sala balowa wzorowana na baroku XVIII wieku. Architektonicznie wyróżnia się również hall z okazałą klatką schodową oraz tzw. kręte schody i tajemne przejścia, które dodają romantyzmu przestrzeni. Pożar przędzalni w 1907 roku i I wojna światowa wpłynęły na finanse rodziny Schönów, co sprawiło, że pałac został przystosowany na potrzeby sądu w 1923 roku, a w okresie okupacji pełnił rolę Deutsches Haus. Po 1945 roku znów stał się siedzibą sądową. W 1919 roku, w trakcie I powstania śląskiego, budynek był siedzibą dowództwa powstania, przygotowującego do III powstania śląskiego w 1921 roku. Ogród przylegający do pałacu, pierwotnie rozległy, z czasem zmienił się w obszar o ograniczonej formie. Pałac, wpisany do wojewódzkiego rejestru zabytków 10 lutego 1988 roku, jest przykładem historycznego dziedzictwa regionu oraz świadectwem architektury przełomu XIX i XX wieku.